Z jakimi problemami warto udać się do periodontologa?

Redakcja elblag.net 
 napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Leczenie periodontologiczne pozwala na uporanie się z wieloma schorzeniami dziąseł, przyzębia czy błony śluzowej w jamie ustnej. Specjaliści w tej dziedzinie zajmują się zarówno opracowywaniem planów terapeutycznych, jak i diagnostyką czy profilaktyką. Kluczowe znaczenie ma trafne wykrycie podłoża dolegliwości, do czego niezbędne są kompleksowe badania. Periodontolog może się okazać pomocny w przypadku wielu uciążliwych symptomów, które stanowią wskazanie do odbycia wizyty kontrolnej oraz podjęcia dalszych działań.

Stany zapalne tkanek otaczających implanty

Periodontologia jest bardzo wszechstronną dziedziną, która obejmuje problemy związane z procesami zapalnymi w tkankach otaczających implanty stomatologiczne. Stan taki może doprowadzić do utraty brzeżnej kości podtrzymującej, co określa się mianem peri-implantitis. Problem objawia się charakterystycznymi symptomami klinicznymi, do których należą wizualne oznaki rozwoju stanu zapalnego. U osób dotkniętych tym schorzeniem występuje specyficzne pogłębienie kieszonek, krwawienie czy ropienie w trakcie sondowania. Na rozwój peri-implantitis w mniejszym stopniu wpływa stan uzębienia pacjenta, a w większym charakterystyka jego organizmu. Ryzyko wzrasta przy przebytej wcześniej paradontozie. Powierzchnia implantu jest narażona na gromadzenie się bakterii w wyniku niewłaściwej higieny jamy ustnej, co prowadzi do procesów zapalnych w błonie śluzowej. Taki stan znany jest jako peri-implant mucositis, a brak podęcia odpowiednich działań stwarza ryzyko dalszego rozwoju peri-implantitis. Leczenie niweluje dalsze zniszczenia kości wokół implantu, a tym samym chroni przed utratą podparcia i nadmiernym obluzowaniem. Pomoc może w takim przypadku zapewnić jedynie dobry periodontolog, do którego zadań należy zahamowanie procesu utraty implantów.

Nadmierna recesja dziąseł

Do periodontologa należy zwrócić się również w przypadku recesji dziąseł, która objawia się ich nadmiernym cofaniem. W rezultacie pacjent zmaga się z wyraźnym odsłonięciem korzeni, co może utrudniać normalne funkcjonowanie i dodatkowo stanowi problem estetyczny. Leczenie polega na ponownym przykryciu korzeni, najczęściej na drodze chirurgicznej. Obecnie tego rodzaju terapie cieszą się dużym powodzeniem, a na szeroką skalę przeprowadza je chociażby doświadczony dr Wojciech Krajewski. Podstawę leczenia stanowi sprawne rozpoznanie zmian. Przyczyną problemu często są bezpośrednie urazy tkanek, spowodowane np. stosowaniem zbyt twardego włosia szczoteczki, pasy o dużej ścieralności czy przesadnym szczotkowaniem zębów. Choroby dziąseł tego typu występują w wyniku odsunięcia ich z właściwej lokalizacji. Uszkodzenia mechaniczne nierzadko prowadzą też do urazów tkanek zębowych, wywołując ubytki o pochodzeniu niepróchnicowym. Recesje dziąseł mogą być powiązane również z paradontozą czy innymi schorzeniami zapalnymi.

Paradontoza i problemy z przyzębiem

Wizyta w gabinecie periodontologicznym jest konieczna w przypadku paradontozy. Warto pamiętać, że choroby dziąseł i przyzębia mogą występować równie często, co problemy z samymi dziąsłami. Ich przyczyną z reguły jest brak odpowiedniej profilaktyki i niedostateczna higiena jamy ustnej, ale podłoże bywa również inne. Rozwój choroby może być spowodowany niestosowaniem procedur z zakresu stomatologii zachowawczej, dlatego kluczowe znaczenie ma redukcja kamienia nazębnego i unikanie ryzyka stanów zapalnych w dziąsłach. Paradontoza jest poważniejszą formą schorzeń przyzębia. W jej przebiegu stan zapalny ulega rozprzestrzenieniu poniżej dziąseł i wzdłuż korzeni, co wywołuje trwałe ubytki masy kostnej. Zęby ulegają wówczas rozchwianiu, a w rezultacie wypadają. Na paradontozę najbardziej narażeni są pacjenci w późniejszym wieku, dlatego regularne badania są kluczowe dla osób starszych. Skuteczność terapii jest ściśle uzależniona od odpowiednio szybkiej diagnozy, która pozwoli na sprawne wdrożenie leczenia zapobiegawczego. Jeżeli nie ma takiej możliwości, konieczna okazuje się interwencja ograniczająca postępowanie choroby.