Zmarła Magdalena Abakanowicz. Jej rzeźba znajduje się w Elblągu

 fot. www.tvn24.pl

Maciej Markowski 
 napisz do mnie ‹
moje inne artykuły ‹

Tę smutną wiadomość przekazał dzisiaj (21 kwietnia) rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Profesor Adam Myjak. Wybitna artystka, której formy przestrzenne były prezentowane pod każdą w zasadzie szerokością geograficzną: od Stanów Zjednoczonych przez Polskę po Japonię. Rzeźbiarka znana jest najbardziej ze swoich instalacji zwanych "abakanami", czyli przestrzennych tkanin. Właśnie za ten cykl w 1965 otrzymała główną nagrodę na Biennale w Sao Paulo. Zmarła w wieku 86-lat pozostawiając po sobie olbrzymią spuściznę. Jedną z jej instalacji możemy podziwiać w naszym mieście, niedaleko Bramy Targowej.

Rzeźba pierwotnie ulokowana była w pobliżu „groty” przy ul. 12 Lutego. W latach 80. formę przeniesiono kilkaset metrów dalej, na niewielki skwer w pobliżu gmachu Urzędu Miejskiego przy ul. Łączności. Od 2009 r. eksponowana na niewielkim skwerze przy ul. Przy Bramie. Jest to wysoka kompozycja, powstała ze zwiniętego arkusza blachy, na zewnątrz którego autorka umieściła krótkie, wieloboczne w przekroju rury. Całość sugeruje skojarzenia z konarem drzewa - czytamy na stronie Regionalnej Pracowni Digitalizacji.

Na terenie Elbląga znajduje się w sumie 48 form przestrzennych. Spora ich część była efektem prac artystów, którzy 1965 roku z inicjatywy Gerarda Kwiatkowskiego przybyli do miasta na I Biennale Forma Przestrzennych. Była to impreza organizowana przez elbląskie Zakłady Mechaniczne "Zamech". I Biennale odbyło się w dniach 22 lipca - 22 sierpnia 1965 roku, a wzięło w nim udział łącznie 50 artystów z Polski - głównie malarzy - i kilku zagranicznych stypendystów. Jedną z postaci, która zawitała wtedy do Elbląga, była właśnie Magdalena Abakanowicz. W kolejnych latach impreza również się odbywała, a w związku z tym rosła ilość dzieł sztuki w miejskiej przestrzeni.

Podstawowym tematem jej sztuki i zarazem miarą pozostawał zawsze człowiek, jego pozycja we współczesnym świecie - kondycja i anonimowość w tłumie. Po 1989 roku zaczęła pracować nad kolejnym cyklem "Gry wojenne", czyli monumentalnymi pniami drzew, "uzbrojonymi" w metalowe elementy. Rzeźby te są nacechowane ambiwalentnie, z jednej strony emanuje z nich energia zniszczenia, militaryzmu, z drugiej zaś sprawiają wrażenie bezradnych kikutów. W 1991 roku w Paryżu powstała (niezrealizowana) koncepcja "architektury arborealnej", którą Abakanowicz wykonała z myślą o "zagospodarowaniu" roślinnością zachodniej strony dzielnicy La Defense. W latach 1965-1990 prowadziła zajęcia ze studentami Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Gościnnie wykładała także w Los Angeles, Berkeley, Bostonie, Nowym Jorku, San Diego, Sydney i Tokio - czytamy na RPD.

www.mapio.net